ترانه­های زندانبان و تیرباران شده

ژاك پره­ور

برگردان: احمد شاملو

تیرباران شده

گل‏ها، باغ‏ها، فواره‏ها، لبخندها

و شیرینى ِ زیست.

مردى آن جا به خاك افتاده غرقه‏ى خون خویش.

خاطره‏ها، گل‏ها، فواره‏ها، باغ‏ها

رویاهاى كودكانه.

مردى آن جا به خاك افتاده چنان كه بسته‏ى خونالودى.

گل‏ها، فواره‏ها، باغ‏ها، خاطره‏ها

و شیرینى ِ زیستن.

مردى آن جا به خاك افتاده هم­چون كودكى در خواب.

* * *

- كجا مى‏روى زندانبان زیبا

با این كلید آغشته به خون؟

- مى‏روم آن را كه دوست مى‏دارم آزاد كنم

اگر هنوز فرصتى به جاى مانده باشد.

آن را كه به بند كشیده‏ام

از سر مهر، ستم­گرانه

در نهانى‏ترین هوسم

در شنیع‏ترین شكنجه‏ام

در دروغ‏هاى آینده

در بلاهت پیمان‏ها.

مى‏خواهم رهایی­ش بخشم

مى‏خواهم آزاد باشد

و حتّا از یادم ببرد

و حتّا برود

و حتّا بازگردد و

دیگر بار دوستم بدارد

یا دیگرى را دوست بدارد

اگر دیگرى را خوش داشت.

و اگر تنها بمانم و

او رفته

با خود نگه خواهم داشت

همیشه

در گودى ِ كف دستانم

تا پایان عمر

لطف پستان‏هاى الگو گرفته از عشقش را.

* اگر عضو یکی از شبکه­های زیر هستید، می­توانید این مطلب را به شبکه­ی مورد نظر خود ارسال کنید:

Delicious    Facebook    Twitter    دنباله    Google    Yahoo    بالاترین

كانون پژوهشى «نگاه»، www.negah1.com