علیه اعدام...

بیژن هدایت

«این خود اجتماع است که محکومان را می‌پرورد؛ هم‌چون قصابی که ذبحش را می‌پرورد... مجازات اعدام به اندازه‌ی خود جنایت، نفرت‌انگیز است و... این قتل رسمی جدید نه تنها به هیچ وجه خسارت جرم رُخ‌ داده علیه جامعه را جبران نمی‌کند، بلکه لکه‌ی ننگ تازه‌ای به لکه‌ی ننگ قبلی می‌افزاید.»(آلبر کامو، «تاملاتی درباره‌ی گیوتین»)

دهم اکتبر، روز جهانی مبارزه علیه اعدام و نفی این پدیده‌ی شنیع است؛ روزی شیرین که تنها با خروش اعتراض و مبارزه‌ی مستمر بشریت آزادی خواه به بار نشست و بسیاری از قدرت‌های حاکم در گوشه و کنار جهان را به الغای آن وادار ساخت!
اعدام، قتل عمد دولتی است؛ قتل عمد علیه مردمانی، که بر متن تبعیض و نابرابری، فقر و فلاکت، گرسنگی و آوارگی، در یک جامعه‌ی طبقاتی، به بزهکاری سوق داده می‌شوند. این هر دو، «بزهکار» و «اعدام» به مثابه مجازات آن، محصول جامعه‌ی طبقاتی، و تبعیض و نابرابری ناشی از آن، هستند. جامعه‌ی طبقاتی «بزهکار» می‌آفریند و سپس او را با «اعدام» مجازات می‌دهد!
مبارزه علیه اعدام را بی تردید می‌باید ادامه داد و الغای آن را بر همه‌ی دولت‌های جهان سرمایه تحمیل کرد. این مبارزه، اما به رغم تمامی اهمیت آن، تنها جزیی از یک مبارزه‌ی بُنیادی علیه جامعه‌ی طبقاتی است که با تبعیض و نابرابری، فقر و فلاکت، گرسنگی و آوارگی، به بروز «بزهکاری» میدانی فراخ می‌دهد! در جهانی که بر اساس سودآوری و ارزش افزایی بی کران سرمایه استوار است، رنج و شکنج روزمره‌ی اکثریت عظیم مردمان آن کم‌تر از «اعدام» نیست. بردگان مزدی که در معادن زیرزمینی تاریک و نمور، در موسسات تولیدی و خدماتی، در کشت‌زارها و... ساعت‌های مدید جان می‌کنند و باز هم به اندازه‌ی کافی در نمی‌آورند که بر سر سفره‌ی محقر خانواده‌ی خود بگذارند؛ زنانی که از بام تا شام کارهای پُر مشقت خانه را انجام می‌دهند و تبعیضات جان فرسای جنسی را هم تاب می‌آورند؛ کودکانی که به جای بازی و آموزش، کمک خرج خانواده می‌شوند، در بازارهای کار آزار می‌بینند، کتک می‌خورند، و نشکفته پرپر می‌گردند؛ و...؛ در هر روز زندگی محنت‌زای خود «اعدام» می‌شوند! این جهان نابرابر است که می‌باید به قدرت متحد ما دگرگون شود و جهان مردمان آزاد و برابر، شاد و مرفه و محترم، جایگزین آن گردد! در چنین جهانی، وقتی غم نان نباشد، وقتی تولید نه برای سود، که برای رفع نیازهای مردمان جامعه صورت گیرد، وقتی تبعیض و نابرابری امکان رشد و نمو نیابد، «بزهکاری» نیز هم‌راه با مجازات «اعدام» - و تمامی آن نهادها و ابزارهایی که برای بود و بقای جامعه‌ی طبقاتی الزامی هستند- محو و نابود می‌شوند!

دهم اکتبر ۲۰۲۱