رفعت العرعیر – ترجمه‌ی: سپیده جدیر –

هر شاعری که کشته می‌شود، رویایی از رویاهای زمین کم می‌شود و کم کم همه در بی رویایی محض فرو می‌رویم؛ نه فقط غزه، که همه‌ی ما فرو می‌رویم. رفعت العرعیر، شاعر، استاد دانشگاه و نویسنده‌ی محبوب فلسطینی در حملات هوایی اسرائیل به شمال غزه، به‌ هم‌راه برادر و خواهر خود کشته شد.

رفعت العرعیر که به زبان انگلیسی می‌نوشت، از سال ۲۰۰۷ در دانشگاه غزه ادبیات انگلیسی تدریس می‌کرد و یکی از بنیانگذاران کارزار «ما عدد نیستیم» بود. این کارزار را احمد الناوق، روزنامه‌نگار فلسطینی مستقر در لندن که ۲۱ عضو خانواده‌اش را در حملات اسرائیل به غزه از دست داد، راه‌اندازی کرد تا راوی سرگذشت تلخ مردم غزه باشد. نویسندگان غزه و فلسطینی‌های خارج از کشور نیز به این کارزار پیوستند.

رفعت العرعیر هم‌چنین از جمله ناشران کتاب «غزه دوباره می‌نویسد» بود. در این کتاب نیز نویسندگان جوان فلسطینی واقعیت‌های زندگی خود را نوشتند.

ترجمه‌ی آخرین شعر او را که درباره‌ی مرگ خود سروده، در ادامه می‌خوانید.

اگر قرار است من بمیرم
شما باید بمانید
تا قصه‌‌ام را بازگفته،
دار و ندارم را فروخته،
تکه‌ای پارچه بخرید و چند رشته نخ،
(یک سفیدش را درست کنید با دنباله‌ای بلند)
چنان‌که کودکی در گوشه‌کناری از غزه
هنگام چشم‌ دوختن به آسمان
به انتظار پدری که در آتش به جا گذاشت-
پدری که با هیچ‌ کس خداحافظی نکرد
حتی با گوشت تنش
حتی با خودش-

بادبادک را ببیند، بادبادک مرا که شما
ساخته‌اید، و اوج گرفته
و برای لحظه‌ای تصور کند یک فرشته
آن‌جاست
که عشق را باز می‌آورد.

اگر قرار است بمیرم
بگذار مرگم امید به بار آورد
بگذار قصه شود.