شیدا محمدی – سال هزار و چهارصد بود شاید هم چهارصد و یک فرقی نمی‌کرد یک به یک هنگ می‌شدیم در خانه در خیابان از نفس افتاده می‌افتادیم روی هم تا عبور کند ابر، بخار، گاز اشک‌آور، پهباد، پهبال از میان یقه‌های باز دهان ما که تا هاشور می‌خورد که تا شلاق می‌خورد که تا...
اسفندیار کوشه – فاطمه شمس در «این شعر نیست» به سراغ رُخ‌دادهای اکنون ایران رفته است. او چون بازمانده‌یی که در دل واقعیت بوده، از تصویرهایی سخن می‌گوید که هر یک بیان‌گر درنده‌خویی یک حاکمیت جبار است. ادگار آلن‌پو داستانی دارد به نام «سقوط به گرداب مالستروم» که...
نرگس ایمانی – به «هم‌او» که هر اندیشه درونش مغاکی در‌افکند. برخی داستان‌ها را می‌خوانیم، با اندیشه‌ی نویسنده آشنا می‌شویم. برخی داستان‌ها را می‌خوانیم، به اندیشه فرو می‌رویم. برخی داستان‌ها را هم می‌خوانیم – چنان‌چه به راستی و به درستی «بخوانیم»-...
داوود علیزاده – اكتاویو پاز به سال ۱۹۱۴ در شهر مكزیكو پا به جهان گذاشت. چون كشور زادگاهش، مكزیك، اصل و نسبی دوگانه دارد، اجدادش اسپانیایی و سرخ‌پوست بوده‌اند. پاز خود در مجموعه‌ی شعری به نام «هزار توی انزوا»، نقش مكزیك در تاریخ و اهمیت این اصل و نسب دوگانه را...
گی اسکارپتا – ترجمه‌ی: آزیتا نیکنام – سال‌گرد قتل پیر پائولو پازولینی (۱۹۷۵-۱۹۲۲) موجب شد تا درباره‌ی زندگی و آثار این نویسنده و سینماگر ایتالیائی بازنگری جدی‌ای صورت گیرد. اولین نکته‌ای که مشاهده می‌کنیم این است که پازولینی به آن دسته از روشن‌فکرانی...
احمد شاملو در گُفت‌وگو با ناصر حريری – – شعر چيست و آن را چه‌گونه تعريف مى‌كنيد؟ – يك‌بار كوشيدم با پُر حرفى بسيار به همين سئوال شما جوابى بدهم، ولى اين‌بار جوابم خيلى كوتاه است: «تعريف همه چيز محدود به زمان و مكان است.» والسلام. چيزى را كه هر از چندى تعريف...
